Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2016

Χειροποίητο: Μήπως τελικά δεν το πληρώνεις τόσο ακριβά;


Είναι αργά το βράδυ, μία απίστευτα κουραστική μέρα έφτασε στο τέλος της, κάθομαι στον υπολογιστή και χαζεύω στο Facebook, όταν πέφτω επάνω σε αυτό το κείμενο… (Το αρχικό ήταν γραμμένο στα αγγλικά, αλλά το μετέφρασα εγώ)
Μία κυρία ήθελε να αγοράσει ένα πανέμορφο χειροποίητο πλεχτό φόρεμα και είχε ανακαλύψει μία crafter που έκανε πραγματικά καταπληκτική δουλειά, όμως οι τιμές της ήταν λιγάκι τσιμπημένες.
Η κυρία θεώρησε πως η τιμή του φορέματος ήταν πολύ υψηλή κι έτσι επικοινώνησε με τη δημιουργό και της είπε: “θέλω να αγοράσω ένα φόρεμα από σένα, αλλά πιστεύω πως χρεώνεις πάρα πολλά γι’ αυτό” Η δημιουργός αρχικά ενοχλήθηκε, αλλά της απάντησε “Εντάξει, πόσο πιστεύεις οτι θα έπρεπε να χρεώσω;” Η κυρία απάντησε “Πιστεύω οτι πρέπει να με χρεώσεις το τάδε ποσό, γιατί το νήμα κοστίζει τόσο, οι κορδέλες τόσο, και τα κουμπιά τόσο. Υπολόγισα ακόμα και την τιμή του ψαλιδιού”.
Η τελική τιμή που είχε υπολογίσει η κυρία ήταν πολύ χαμηλότερη από την αρχική τιμή της δημιουργού, αλλά εκείνη απάντησε “Εντάξει, λοιπόν, θα έχεις το φόρεμά σου σε μία εβδομάδα”.
Η πελάτισσα ήταν πάρα πολύ ικανοποιημένη και μάλιστα καυχήθηκε στις φίλες της για αυτό το παζάρι που είχε πετύχει και για το πόσο έξυπνη ήταν και τους είπε οτι σε μία εβδομάδα θα είχε το πανέμορφο πλεχτό της φόρεμα.
Μία εβδομάδα μετά το φόρεμα έφτασε πακεταρισμένο σε ένα χαριτωμένο κουτί. Το άνοιξε και το μόβο που βρήκε ήταν το νήμα, οι κορδέλες, τα κουμπιά κι ένα ψαλίδι”. Πολύ θυμωμένη επικοινώνησε με την δημιουργό και της είπε: “Πώς μπόρεσες να μου το κάνεις αυτό; Σου ζήτησα ένα φόρεμα κι εσύ μου έστειλες ένα κουτί με νήμα, κουμπιά, κορδέλες και ψαλίδι;;;”
Και τότε η δημιουργός της απάντησε ήρεμα: “Αγαπητή μου, έλαβες αυτό για το οποίο πλήρωσες, αν πιστεύεις οτι κάτι λείπει, τότε θα πρέπει να πληρώσεις και γι’ αυτό.
Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας: όταν αγοράζεις κάτι χειροποίητο δεν πληρώνεις απλά τα υλικά, αλλά αγοράζεις το χρόνο, την προσπάθεια, την αγάπη και την αφοσίωση που χαρίζει ο δημιουργός για να φτιάξει ένα αντικείμενο”.
Και κάπως έτσι η ιστορία τελείωσε και μου άφησε ένα γλυκόπικρο συναίσθημα. Το να κοστολογήσεις κάτι που έφτιαξες με τα ίδια σου τα χέρια είναι τόσο μα τόσο δύσκολο… Έχω βρεθεί κι εγώ κατα καιρούς στη θέση της δημιουργού της ιστορίας, υπήρξαν κάποιοι που θεώρησαν τις τιμές μου υπερβολικές και δεν μου το είπαν με τον πιο ευγενικό τρόπο…
Κι όμως, δεν είναι, αν σκεφτεί κανείς όλους τους παράγοντες που πρέπει να λάβω υπόψη μου για την κοστολόγηση. Τα εξαιρετικής ποιότητας υλικά που χρησιμοποιώ και για τα οποία πληρώνω αδρά, η δουλειά στο χέρι, ο σχεδιασμός κάθε δημιουργίας, ο χρόνος που θα αφιερώσω στην επικοινωνία με τον πελάτη (για να διαλέξουμε μαζί χρώματα, σχέδια κλπ), οι φωτογραφίσεις, και φυσικά τα πάγια έξοδα της επιχείρησής μου, το ΦΠΑ (23%), το ΤΕΒΕ, ο λογιστής, το site και πολλά άλλα.
Πριν μιλήσεις, λοιπόν, σκέψου αν αυτό που λες έχει λογική… Σκέψου πόσο καλά γνωρίζεις αυτούς τους παράγοντες… Σκέψου τι πληρώνεις όταν αγοράζεις ένα χειροποίητο… Πληρώνεις την ψυχή και τον κόπο ενός δημιουργού, πληρώνεις έναν άνθρωπο που γνωρίζεις κι όχι μια απρόσωπη πολυεθνική, πληρώνεις για κάτι που ξέρεις οτι θα είναι ποιοτικά καλό, οτι θα είναι ασφαλές για σένα και κυρίως για το παιδί σου, πληρώνεις για κάτι που θα φτιαχτεί έτσι όπως ακριβώς θα το ζητήσεις…
Μήπως τελικά δεν το πληρώνεις τόσο ακριβά;

Πηγή: Craftaholic


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου